Scenka: spotkanie u dziadków
Niedawno obchodziliśmy Dzień Babci i Dzień Dziadka. Większość seniorów bezwarunkowo kocha i w pełni akceptuje swoje wnuczęta, jednak w przypadku dzieci neuroróżnorodnych zdarzają się problematyczne sytuacje… Poniżej opis przykładowej i nasze wskazówki, jak postępować!
Osoby:
Marta – ma 35 lat. Pracuje jako nauczycielka w szkole podstawowej. Pomimo trudności związanych z samotną opieką nad Mateuszem, jakie napotyka każdego dnia, stara się być silną i zaangażowaną matką. Kocha swojego syna bezwarunkowo i codziennie podejmuje wysiłki, aby dostarczyć mu odpowiednie wsparcie. Jednak czasem czuje strach przed oceną ze strony innych, zwłaszcza tych najbliższych i wstydzi się, kiedy sytuacje znowu wymykają się spod kontroli. Pomimo tego, Marta jest zdeterminowana, aby pomóc Mateuszowi pokonać trudności.
Mateusz – ma 9 lat. Uwielbia matematykę i komputery. Jego głównym zainteresowaniem są liczby oraz programowanie gier komputerowych. Pomimo swoich unikalnych talentów, Mateusz często boryka się z trudnościami społecznymi (nie zawsze wie, co wypada, a czego nie wypada powiedzieć) i radzeniem sobie z emocjami, reagując agresją. Nie lubi rodzinnych spotkań. Jest pełen pasji do odkrywania nowych zagadnień matematycznych i komputerowych – to źródło jego radości i satysfakcji. Możliwe, że w przyszłości zostanie programistą lub naukowcem.
Podczas rodzinnego spotkania Mateusz zaczyna wykazywać agresywne zachowanie, spowodowane niechęcią do spotkań przy stole, gdzie każdy z każdym rozmawia równocześnie, a babcia ciągle próbuje mu wytłumaczyć, że język polski jest tak samo ważny, jak matematyka. Marta stara się uspokoić syna, ale sytuacja wymyka się spod kontroli, co powoduje nieprzychylne spojrzenia członków rodziny oraz głośne komentarze i rady, których teraz nie potrzebuje słyszeć. Czuje mieszankę strachu, złości, troski i wstydu w związku z trudnościami, z jakimi musi się mierzyć.
W sytuacji, gdy dziadkowie Mateusza wyrażają nieprzyjemne uwagi i nie potrafią dać Marcie wsparcia, jakiego aktualnie potrzebuje, pomocne mogą być:
1. Poszerzenie wiedzy
Przydatna będzie edukacja dziadków na temat autyzmu, korzystanie ze wszelkiego rodzaju szkoleń organizowanych przez fundacje i stowarzyszenia wspierające osoby w spektrum i ich rodziny, wyjaśnienie specyficznych potrzeb Mateusza i wytłumaczenie, jakie wyzwania stawia przed rodziną. Ważne jest uświadamianie, że wsparcie emocjonalne jest kluczowe, a negatywne uwagi mogą tylko pogorszyć sytuację.
2. Szczera rozmowa z dziadkami
Marta może otwarcie rozmawiać z dziadkami na temat swoich obaw i oczekiwań. Stawianie granic wobec nieprzyjemnych komentarzy i prośba o zrozumienie stanu Mateusza mogą pomóc w wypracowaniu bardziej wspierającego środowiska rodzinnego.
3. Wizyty ze wsparciem
Organizowanie wizyt w towarzystwie specjalistów ds. autyzmu może pomóc dziadkom zrozumieć lepiej, jak radzić sobie z Mateuszem oraz jak dostarczać mu wsparcie i zrozumienie.
4. Grupy wsparcia dla rodziny
Włączenie się do grup wsparcia dla rodzin osób z autyzmem może dostarczyć dziadkom szerszej perspektywy oraz umożliwić im dzielenie się doświadczeniami z innymi, co może prowadzić do lepszego zrozumienia i akceptacji.
5. Wyznaczanie granic
Marta powinna być gotowa stawiać granice wobec nieprzyjemnych uwag, chroniąc zarówno siebie, jak i Mateusza. Wyrażanie potrzeby zrozumienia i wsparcia zamiast krytyki może być kluczowe w budowaniu pozytywnych relacji rodzinnych.
6. Przyzwolenie na odczuwanie wszystkich swoich emocji w danej chwili
Kluczowym elementem jest rozwijanie dialogu, zrozumienia i akceptacji pomiędzy wszystkimi członkami rodziny. Chociaż nie jest to łatwe zadanie, otwarta komunikacja i edukacja mogą pomóc w budowaniu bardziej wspierającego środowiska dla Mateusza oraz wzmocnienia relacji rodzinnych.
Życzymy powodzenia!
Przeczytaj także naszą scenkę z zakupów w dużym markecie
Autorką tekstu jest mgr Anna Jagiełło.
Masz pytania lub wątpliwości? Zachęcamy do kontaktu: kontakt@fundacja-ara.org